“Doğruluk tüm erdemlerin temelidir, insanlar doğruluktan şaşmazlarsa etraflarına güneş misali ışık saçarlar.”

Doğruluk, kelimesi öyle muazzam bir şey ki. Onun doğru olduğunu bilmek ve anlamak bize bir idrak ve gönül mutluluğu verir. Ve bir şey doğru ise yanlış veya doğru olarak yargılanmamalı. Emin olunan doğru zaten sorgulama gerektirmez. Bir Bilge der ki; “İnsanın, işin, düşüncenin doğrusu ile ol. Zira yanlış içinde olmak ve yanlışa meyilli olanla olmak yanlış olan bir düşünceyle düşünmek, yanlış bir sen var eder sen de.

Çünkü Çevrendeki beş insanın toplamı sensin diyor bir sözde. Öyleyse çevreni iyi seçmen gerekir.

Kesinleşmemiş, doğru olmadığını anladığınız her şey bu beş kişiden biridir. Ve doğru muhakkak bir biçimde kendini belli eder bazen bir kelimenin bile yeterlidir anlamak isteyen için. Bazen bin kelimede bir doğru yokken anlamak istemeyen anlamaz veya anlamamazlıktan gelir. Önemli olan doğruyu bilmek, anlamak ve kesinliğini idrak etmektir. Yoksa zaten her şey ve herkes kendi için en doğru olandır ve en doğru bilendir. Bazıları da doğru bir kişilikte veya doğru bir düşüncede olduklarını ispatlamak için didinir dururlar, doğruluk naraları atarlar. Bu genellikle kendi çıkarları içindir. Karşılarındakilere kendi doğrularını empoze etmek ve kanıtlamak için üstün bir çaba sarf ederler.

Fakat doğruyu arayan ve doğru olanın peşinde koşan, akıl ve yürek sağlığını iyi anlamda koruyanlar…

Kesinliği olmayan her şeyin hükümsüz olduğunu bilmektedirler. Doğruluk iyi olan birçok şeyin anasıdır. İyi duyguların biz de kaybolmaması aksine çoğalması için sahip çıkmak, onları yok etmek veya zıt duygularla değiştirmemek gerek.

Çünkü “Doğruluk, prensiplerin, karakterin ve bağımsızlığın ruhunu oluşturur.”

“İnsanın yalnızca gerçeğin ne olduğunu bilmesi yeterli değildir; doğruyu istemesi ve yapması da gerekir.”