GÜLÜMSE

Gülümse sen kadın

Bazen yürekten gülümse;

Bazen gözlerinle gülümse.

Her sabah uyandığında, her gece uykuya daldığın da gülümse...

Ne güzel bir gülüş kaplamış yüreğimin sevgi dalında gezinen kuşları.

Şu hazan mevsiminin ortasında;

Bülbüller gibi ötesim var,

Güller gibi renk renk açasım var,

Bir bir sevip çiçekleri yapraklarına konasım var.

Hayat güzelliklere gebe imiş sevdikçe sevgiyi sevesim var. Hey, dostum!

Geçmedi mi beyaz tüylü kedi senin de sokağından?

Kuşlar hiç pencerene konmadı mı? Saksılarda her gün azar azar su verdiğin kaktüslerin dikenlerini hiç açmadı mı? Hayat sana; her karanlık gecenin ardından bir aydınlık sabah bırakmadı mı?

Ne bileyim her umutsuzluğa düştüğünde bir uğur böceği uçup parmağına konmadı mı?

Her soğuk mevsiminden sonra; baharın dokuzun da, alıp bir cemreyi yüreğine koymadı mı?

Bırak dostum bırak...

Şu bitip tükenmek bilmeyen telaşını,

Bir sandığa kilitleyip Atlas Okyanusunun derin sularına bırak...

Gül, gülümse, dik dur, sev, umut et,

Yüreğine bir bebeğin gülüşünden gülüşler kat.

Şükran DEMİRHAN

Mail demirhansukran12@gmail.com

İstagram @skrnd_official