İnsanın kendini anlatmasından daha zor ve daha yararlı hiçbir şey yoktur...
Kendinden söz etmeyi kötü görmek, yasak etmek âdet olmuştur; çünkü kendinden söz etmek her zaman kendini övmek gibi görünür; kendini övmekse herkesin zıddına gider. Ama kendinden söz etmeyi yasak etmek, çocuğun burnunu silecek yerde, burnunu koparmak olur.
Der; Montaigne/Demelerinde
Kendini anlatmak ve övmek arasındaki ince çizginin farkına varmak başka bir pencereden kendini bilmek gibidir.
İnsan ancak kendini bilince tam anlamıyla kendini anlatır kendini anlatınca kendi olur lakin Çoğu insan kendini anlatmanın sınırını aşar o sınır aşımına gelindiği noktada kendini övmek noktasıdır.
Kendini övmek hele o övgüye layık değilse kendini öven kişi zannımca kendini üstün göstermek uğraşındadır.
Diyorum ki;
Kimsenin kimseden üstünlüğü yoktur.
Hepimiz eşit doğduk bayanlar ve erkekler olarak ilk dünyaya gözümüzü açtığımız an
Aynı duyulara ve uzuvlara sahiptik...
Kendimizi var etmek, geliştirmek bizle başladı
Kendimizi bilmek tanımak kadar anlatmakta bize özgü bir durum halini kapsamaktadır.
Kendimizi anlatınca olduğumuz kişiliğin dışına çıkmak kendimizi övme kategorisidir. Kendini bilen kendini çiğnemez övgü güzel bir eylem lakin kendimiz açısından değil başkaları açısından ve hak ettiğin övgüde olmak şartıyla güzel. “ kendini bana anlat kendini olduğun gibi anlat bırak seni tanıyayım ve senin nasıl bir övgüye layık olduğunu ben göstereyim sana der bir bilge.”
Kendini anlatmak ve övmek kötü bir eylem değil hiç fakat kendimizin dışına çıkmadan.
Toplumda kendinin sahip olmadığı kişilikte
Olduğu halde kendini övgünün ana merkezi baz alarak anlatan öylesi insanlar ki, övgü ve kendini halkıyla övmek bile soğuyor insanda.
Kendi hakkına göre davranan eşit bir düşünce yapısının kimi kişilerde olmasa da çok az kişilerde bu durum görülüyor.
Toplumda, Hayatta, yaşanılan anda kendini hakkıyla anlatan ve öven günler görmeyi umar durumda.
“ Bazıları başkasının eksikliklerini ortaya dökerek kendisini yüceltmek ister. “Falan cahildir, anlayışı kıttır, konuşması zayıftır” gibi sözler söyler. Burada asıl maksadı kendisinin faziletli olduğunu ispatlamak ve o kişiden daha üstün olduğunu göstermektir. Ya da hakkında konuştuğu kişinin insanlar nezdinde itibar görmesini istemez ve bu nedenle aleyhinde konuşur.”
Şükran DEMİRHAN
Mail demirhansukran12@gmail.com
Instagram @skrnd_official
