Yazıma başlamadan önce artçı sarsıntıyı hissettik. Yani en taze duygularımı size aktarmaya çalışacağım. Öncelikle Allah’tan ümidin kesilemeyeceğinin en güzel örneğini, 23 saat sonra enkaz altından çıkan 2.5 yaşındaki çocuktan gördük. Allah bu zorlu süreçte hepimizin yardımcısı olsun. Çok güzel bir ülkeyiz. Depremin oluştuğu andan hemen sonra yardım kuruluşları ve onlarca belediye gibi kuruluşlar yardım seferberliğinde öncü oldular. Arama ve kurtarma ekipleri yıkılan binaların olduğu bölgelere kısa sürede ulaştı. Yakın illerde bulunanlar araçlarının bagajını battaniye ve erzaklar ile doldurup deprem bölgesine doğru yol aldı. Sıcak çorbalar, çadır malzemeleri, yemekler, ısıtıcılar, battaniyeler birçok ilden tırlara yüklenip deprem bölgesine yetişti. Türkiye gündemi 2 dakika içerisinde bambaşka bir hal almıştı. Gülen, eğlenen, hoplayıp zıplayan kim var ise hemen tek yürek olup deprem bölgesinden gelecek olan haberlere kulak kesildiler. Ülkece temennimiz can kaybının artmaması idi. Ne yazık ki şuan ki resmi veriler 29 kişinin hayatını kaybettiğini söylüyor. Allah mekânlarını cennet, makamlarını ise ali eylesin. Oluşan bu birlik ve beraberlik tablosunun depremden sonrada devam edeceğini temenni ediyorum.
Başımıza gelen tüm felaketlerin Allah tarafından olduğuna inancımız tam. Allah’ım her şey senin hizmetindedir. Sen bizi koru, bize yardım et ve bize rahmet et.
Deprem olmuştu. Elazığ’da, Malatya’da ve diğer illerde akrabası, yakını bulunan kişilere ulaşma vaktiydi artık. Herkes telefonuna sarılmış ve yakınlarına ulaşmaya çalışıyordu. Tek kelime yetecekti herkese. Ama ne yazık ki iletişim ağımız kısa bir süreliğine çökmüştü. Genel anlamda bir problemin olduğunu iletiyordu yetkili kaynaklar. İletişim zafiyeti için gerekli önlemlerin alınması şart. İlkel yöntemleri kullanmak istemiyoruz.
Her felaketten sonra ortaya farklı tipler muhakkak çıkıyor. Kendisinin enkazın altında kaldığını iddia eden birkaç sosyal medya kullanıcısı oldu. Hem kurtarma ekibinin işine engel oldular hem de milyonlarca kişinin duyguları ile oynadılar. Dahası depremin olduğu gece Google de en çok arananlar listesinin başında ‘Elazığ Kürt mü?’ sorusu vardı. Provokasyonlara, etkileşim için can atanlara gerekli cevabı Türkiye halkı verdi. Daha da üzerine söz söylenmez.
Elazığ Kürt mü bilmiyorum. Beni bağlamıyor açıkçası. Ben Kürtlerin ve Türklerin kardeş olduğuna bakarım. Tıpkı Azize Ablamız ile iletişim kuran sağlık personelinin davranışı gibi. Türkçe bilmeyen kişiye, Azize Abla sayesinde direktiflerini uygulatmasına bakarım. Ben Kürt ile Türkü ayrıştırana değil, Türkçe bilmeyen kişiyi hayata döndürmeye çalışan Türkiye halkına bakarım.
Depremden sonra 500’den fazla artçı sarsıntı olmuş. Biz bulunduğumuz bölgeden 3 veya 4 tanesini hissedebildik. 6.8’lik deprem olduğunda ise benim kameraya kaydettiğim süre 44 saniye olarak yansıdı. Yaklaşık 50 saniyelik bir sarsıntı yaşadık. Batman’da 6 yaralı olduğu bilgisi var. Bu hususta da deprem eğitimlerinin her kesime verilmesi kanaatindeyim. Depremi hisseden hemen balkondan atlar oldu. Van depremini de Batman’da hissetmiştim. Sarsıntı süresi ise 25 saniyeydi. O tarihlerde de dönemin en büyük depremiydi. 6.8’lik Elazığ depremi ile daha fazla sarsıldık. Çok daha tedirgindik.
Cuma hutbesinin konusu ise örnek bir baba üzerineydi. Bir babanın ailesine karşı sorumlulukları anlatılmıştı. Akşamında ise deprem oldu. Sarsıntı esnasında bir baba çocuklarına adeta siper olmuştu. Ne yazık ki o babayı kaybettik. Bundan böyle her örnek baba denildiğinde de aklıma çocukları için siper olan baba gelecek.
Hem bir gazeteci hem de halktan biri olarak bana düşen görevi yerine getireyim.
Deprem esnasında;
• Duyumlara ve yanlış bilgilere inanmayın ve yaymayın.
• İletişim hatlarını meşgul etmeyin.
• AFAD ve Kızılay'dan bilgileri alın.
• Artçı depremler olabilir, binalardan uzak durun.
• Durumunuz iyi ise AFAD gönüllüsü olun.
