Peygamber efendimizi ve onun ailesini, davasını sevmek anlamını gelen, Ehl-i Beyt Sevgisi bir bütünün  parçası haline gelmiştir. Kalbinde iman ve inanç taşıyan her Müslüman bu sevgiye nail olmuştur. Bir bütün olarak nitelendirildiğimiz şey başlı başına, Allah sevgisidir.
Her şeyden münezzeh ve noksansız olan yalnızca Allah’tır (c.c). O’ nun sevgisine mazhar olmak en kutsal şereftir. O’nun sevdiğini sevmek onunla yolmak en kutsal değerdir. İşte Ehl-i Beyt sevgisi de Allah sevgisinin bir parçasıdır.
Bir Sünni tasavvufu olan Ehl-i Beyt sevgisi, tasavvufta yerini belirlemiştir.
Tasavvuf; Allah’ ı tam anlamıyla bilmek O’nu yaşamak ve O’nun  yoluna kendini adama sanatıdır.
Ve en güzel sanatta, sanatçının sevgisiyle inşa edilir.
Allah’tan bize miras onun kelamı ve peygamberidir. Peygamberden bizlere miras, Allah ın kelamı Resulün sünneti ve Ehl-i Beyt sevgisidir.
İnsan birini sevince o’na ait olan her şeyi sever.
Nasılki Allah’ı hiç görmememize rağmen ona olan sevgimiz Efendimizi sevdiriyorsa, efendimizin sevgisi de, Ehl-i Beytini sevdiriyor. Zincirleme bir iman sevgisi olan Ehl-i Beyt sevgisi, çok önemli bir değerdir.
Çoğu âlimlerimiz Ehl-i Beyt sevgisinin imanın bir parçası olduğunu söylüyor. Haklılık payları kesin olan bu görüş, bizim için en güzel yorumdur.
Efendimizi sevmek nasıl güzel bir duyguysa Ehl-i Beytini sevmekte o kadar güzel ve özeldir.
Sevgi ve saygı çerçevesinde onları yad etmek, bir kulun en güzel ahlakıdır.
Onlar efendimizden bizlere en güzel miras ve emanettir.
Değerli dostlar ;
Allah(c.c) evvela kendi sevgisini,  (En Sevdiğim) manasına gelen Habibin sevgisini ve Ehl-i Beyt sevgisini bizlere hakkıyla yaşamayı ve yaşatmayı nasip etsin.
Selam ve Dua ile…