Gönlümün ser levhası sensin ey şehr i Batman

Nerde olsam olayım, ocağımsın her zaman

Bir tarafın yemyeşil bir tarafın toz duman

Gözlerin neşe saçar, gönlün eleme umman

Dağ taş yanar derdime, toprak ağlar halime

Dokunma boğulursun ah ile dolmuş cihan 

Her keyifte endişe, her lezzet acı damlar

Her niza bir kargaşa, her taş bir kafa yarar 

Keşke deme boş yere, dert gider, derman bakar

Bahar hüsne meftundur, hazan hep hüzne ağlar

Bir şehir ki, cenk etmiş zulmetle yarım asır

Her tarafı cerahat, eli ayağı nasır

Bir şehir ki, ihanet yaşamış göbeğinde

Hep şafağı saklamış, korkuyla eteğinde

Sular akmış yıllarca yukardan aşağıdan

Bir bereket akarı bulmamış emeğinde

Bir şehir ki, toplamış hasadı harmanından

Sonra bir ateş gelmiş yakmış utanmazından

Okumuş kitapları, idrak taşımış zihne

Hep bir hain örs inmiş, şiddet ile beynine, 

Ve gün gelmiş bahara emek veren ellere

Merhaba demiş felek, çileli gönüllere

Gül yüzlü cengaverler aşkla çıkagelmişler

Yüzünü gizleyenlerin maskesini delmişler

Hasankeyf'in tarihi değil, ruhu kadimdir

Mereto dağ değildir, asalettir azimdir

Tımok'dan ta Kıre'ye hep aynı hikaye var

Herkes yaşamış-ölmüş, sadıka kinaye var

Sadakat bir iksirdir, nurlu alınyazımdır

Şehrimin talihini açacak bir tılsımdır

Ey Batman, adım adım yürüdük senin ile 

Kimseye zulm etmedik, etmeyiz bile bile

Bugün bir başka bakıp gülüyorsun yüzüme

Sende, beni şaşırtan bir hal var, nedir söyle

Öyle bir şey söyle ki, heyecan dolsun şehre

Rayiha dolsun hava, güller taşsın her yere

Vicdanlar dolsun şehre, batman batman vicdanlar

Bir fazilet yaşasın, herkes; bütün insanlar